دانشنامه داروهای آسیب رسان به استخوان و عضلات به طور کلی محل اتصال دو استخوان به یکدیگر را مفصل می نامند . شاید به نظر شما مفصل قسمت چندان مهمی از بدن انسان نباشد ، ولی اصول علمی بسیار دقیقی در آن رعایت شده است .
به طور کلی محل اتصال دو استخوان به یکدیگر را مفصل می نامند . شاید به نظر شما مفصل قسمت چندان مهمی از بدن انسان نباشد ، ولی اصول علمی بسیار دقیقی در آن رعایت شده است . اگر یک قهرمان وزنه برداری می تواند دویست کیلوگرم وزنه را روی دستش نگه دارد و هشت تکه استخوان مچ دست او از هم جدا نشود به دلیل ارتباط محکم این استخوان ها در سطوح مفصلی است و اگر فوتبالیستی با سرعت روی پاهای خود می دود و در حین دویدن با پا محکم به توپ ضربه می زند و استخوانهایش از هم جدا نمی شوند ، علتش وضعیت عالی مفصلهای پا است . مفصل ها انواع مختلفی دارند اما به طور کلی ( نه جزیی ) می توان آن ها را به دو دسته تقسیم کرد :
دسته اول : مفصل هایی که حرکت زیاد دارند ، یعنی دو استخوان می توانند در محل اتصال تحرک زیادی داشته باشند ، مانند مفصل آرنج ، زانو ، مچ دست ها و پاها .
دسته دوم : مفصل هایی که حرکت بسیار مختصری دارند ، مانند : مفصل های بین مهره ها . ساختمان این دو نوع مفصل با یکدیگر فرق دارد .
بین دو استخوان فاصله کمی وجود دارد که آن را حفره مفصلی می نامند . یک ورقه نازک غضروف مفصلی ، سطح مفصلی هر دو استخوان را می پوشاند . یک کپسول از بافت همبند خیلی سفت که سطح داخلی آن نرم و لغزان است ، مفصل را پوشانده است و رباط های متعددی در داخل حفره مفصلی بین دو سر استخوان وجود دارد . رباط عبارت است از بافت همبند محکمی که دو استخوان را به هم وصل می کند . رباط و زردپی هر دو از طناب محکم ترند . اطراف کپسول مفصلی هم چند رباط قرار گرفته است . کپسول مفصلی و رباط های درون مفصلی و بیرون مفصلی سبب می شوند که استخوان ها محکم به یکدیگر بچسبند و از هم جدا نشوند
در کتاب دانشنامه داروهای آسیب رسان به استخوان و عضلات ، درباره داروهای زیر اطلاع رسانی می شود :
فارسی 
