کتابمن روسپی نیستمبه قلمحسن سالارمنش، نمایشنامه ای اجتماعی و غم انگیز است که قسمتی از زندگی افراد بیخانمان و کارتن خواب را نشان می دهد.
در بخشی از کتاب نمایش نامه من روسپی نیستم می خوانیم:
سپیده تو اینجایی دیوونه دو ساعته داشتم این پارکو دنبالت می گشتم.
لیلا تویی سپیده.
سپیده این پسره سروشم یه غلطی کرده تو چرا با همه ما قهر کردی حدیث هم سراغتو می گرفت، با توام ها گل که لگد نمی کنم، لیلا !
لیلا لیلا مرد...
سپیده چرا اینجوری می کنی قربونت برم من که می دونم دلت کوچیکه...
لیلا- سپیده دست از سرم بردار من دیگه نه کاری به تو دارم نه به سروش و نه به اون دختر شارلاتان بزار به حال خودم بمیرم.
سپیده حالا که آسمون به زمین نرسیده مگه چی شده...
لیلا- اه سپیده ولم کن تنهام بزار دوست دارم برم یه جایی خیلی دور که هیچ کس نباشه فقط داد بزنم تا آسمون هم صدامو بشنوه .(صدای رعدوبرق واسمون پخش می شه) آخه اینم بختیه که من دارم.
سپیده عزیزم خودتو ناراحت نکن تازه اشم گوربابای سروش (یه تکه کاغذ درمیاره باید بگیر).
لیلا این چیه سپیده.
سپیده یه مربی رقصی واست پیدا کردم که ازفردا بیاد باهات رقص کار کنه نگران نباش خودم همه هزینه اشو پرداخت می کنم.
فارسی 
