کتاب باستان شناسی و تاریخ ماد

کتاب باستان شناسی و تاریخ ماد

کتاب باستان شناسی و تاریخ ماد

ماد نام یکی از اقوام ایرانی تبار که در سدهٔ ۱۷ پیش از میلاد در سرزمینی که بعدها به نام ماد شناخته شد، نشیمن گزید.

بسیاری از مورخان باستان، به صراحت، مادها را آریایی خوانده اند. واژگان بازمانده از گویش مادی مانند فَرنَه؛ پَرَدَیدَ (پردیس)؛ وَرزَکَ (بزرگ)؛ ویسپَ (همه)؛ اِسپَکَ (سگ)؛ میترَ (مهر)؛ خشَیَشیَ (شاه)در زبان پارسی باستان، و نیز تصریح استرابون به آریایی بودن زبان مادها و پیوند و همسانی آن با زبان های پارس و بلخ و سغد و سکاها و نیز کلام داریوش بزرگ ـ که زبان مادها و پارس ها را در یک گروه قرار می دهد، نشانهٔ از آریایی بودن زبان مادهاست.

در اواخر سدهٔ هشتم پیش از میلاد مادها در ایران غربی گرد هم جمع شده، نیرو گرفتند و با آشوریان که به آنها یورش برده بودند، جنگیدند و طی جنگ هایی که حدود یکصد سال به طول انجامید آنان را شکست دادند و دولتی بنیان نهادند که ۱۲۰ سال فرمانروایی نمود و نهایتاً از کوروش بزرگ شکست خورد.

منابع تاریخی درباره تاریخ ماد و هخامنشی بر چندین دسته اند.

با پیروزی در خاورنزدیک باستان، ایرانیان با فرهنگی آشنا شدند که داستان های شفاهی را به شکل نوشته درآورند. این چندین بهبودی را منجر شد. اول، ایرانیان شروع به ثبت رکوردهای رخدادهای تاریخی کردند که بهترین نمونهٔ آن، استوانه کوروش، سنگ نوشتهٔ داریوش در بیستون و نسخه های آرامی آن که به استان های شاهنشاهی فرستاده شد. این کار برای این بود که خوانندگان متقاعد شوند، پارس ها برگزیدگان الهی هستند که وظیفه شان، آوردن برابری، فرمان و آسایش برای مردم جهان است