تذکرة الاولیا کتابی است به نثر ساده و در قسمت‌هایی مسجع از عطار نیشابوری است. عطار شرح 72 تن از اولیا، عارفان و مشایخ تصوف را با ذکر مکارم اخلاق، مواعظ و سخنان حکمت آمیزشان در این کتاب به تحریر آورده است.
عطار نیشابوری یکی از بزرگترین شعرا و عرفای فارسی است که آثار بسیاری از وی برجای مانده که اغلب منظوم هستند. کتاب تذکره الاولیاء یکی از شناخه شده ترین تالیفات وی است که از چند جهت اهمیت و ارزش بالایی دارد. یکی آن که از معدود آثار نثر فارسی طی قرون پنجم و ششم هجری است. بیان مقامات عارفین و مناقب صوفیه، مکارم اخلاق مشایخ طریقت، سیره اولیا و صالحین، شرح حال و اوضاع ایشان در زهد، نقل سخنان حکمت آمیز و مواعظ سودمند این اشخاص یکی دیگر از دلایل ارزشمندی این کتاب است. کتاب حاضر که از روی نسخه چاپ نیکلسون و با مراجعه به نسخه بدلهای همان چاپ تدوین شده است، با مقدمه ای از میرزا محمدخان قزوینی (1256-1328) ادیب و پژوهشگر تاریخ و فرهنگ ایران و به شکل دو جلد در یک مجلد است. از امتیازات این تصحیح یکی بی طرفی مذهبی نیکلسن (از نظر شیعه و سنی) و دیگری مقدمهٔ قزوینی بر آن است که حاوی اطلاعات دقیق و سودمندی می باشد. تدوین حاضر مشتمل بر نود و پنج باب با زبان ساده و شیرین است. از نظر برخی از صاحبنظران دیگر دست نویس های معتبر تذکرةالاولیا تا قرن دهم هجری، شامل ۷۲ باب بوده و مابقی مطالب پس از این تاریخ به کتاب افزوده شده است.
فارسی 
