معرفی کتاب رویابین داستان کتاب رویابین نوشته مهدی تاجی برشی از زندگیِ شخصیتی است که قربانیِ رؤیای خود می‌شود. کسی که به گوشه‌ی تنهایی خزیده، از واقعیات زندگی در حال جریان و محیط پیرامونش بریده و در خوابی شیرین فرو رفته است و برای خود رؤیایی ساخته است و با نگاه تک بعدی‌اش به آن خیره و رؤیابین شده است.
داستان کتاب رویابین نوشته مهدی تاجی برشی از زندگیِ شخصیتی است که قربانیِ رؤیای خود می شود. کسی که به گوشه ی تنهایی خزیده، از واقعیات زندگی در حال جریان و محیط پیرامونش بریده و در خوابی شیرین فرو رفته است و برای خود رؤیایی ساخته است و با نگاه تک بعدی اش به آن خیره و رؤیابین شده است.
این داستان نقدِ محترمانه ای است بر زندگی، افکار و شخصیت این رؤیابین و البته نقد محکم تری بر جامعه و زمانه اش، از نویسنده ای که شاید رؤیابینی از ته چاه باشد. با نگاهی گذرا و ادای دینی ناچیز به آثار ماندگارِ ادبیات جهان به ویژه بوف کور، اثر هنرمندانه و جاودان رؤیابینِ بزرگ؛ صادق هدایت، به این امید که شاید بیدار باشی برای واقع بینی دیگران باشد. با ذکر این نکته که شاید در وجود هر کسی یک رؤیابین بالقوه و یا حتی بالفعل وجود داشته باشد. در وجود شما چطور؟ نیست؟! هست؟
در قسمتی از کتاب رویابین می خوانیم:
در زندگی فکرهایی هست که مثل خوره روح را آهسته درانزوا می خورد و می تراشد. این فکرها غالبا رویاهایی گذرایی هستند که پیش از آنچه که باید به آن ها ارزش داده می شود و ماندگار می شوند.
مثل خوره ای مغز آدمی را می خورند و از گرفتن تصمیم درست باز می دارند. این رویاها همیشه در عالم واقعیت به شکل کابوس های هولناکی ظاهر می شوند و زندگی آدمی را سیاه می کنند. من فقط به یکی از این فکرها اشاره می کنم که مثل خوره به جانم افتاد تا خودم زندگیم را تباه کنم. رویا...، رویا...، رویا... .
فارسی 
