کتاب ملی گرایی و اسلام در واقع اسلام، انتساب و وابستگی مردم به سرزمین، ملت و قبایل آن‌ها را تغییر نمی دهد زیرا این مسئله امری الهی است و هیچ راهی برای تغییر آن وجود ندارد، اسلام مخالف ملی گرایی نیست بلکه خود معرف به ملیت¬هاست و در چند جای قرآن نیز به وجود ملت ها اشاراتی داشته است.
کتاب ملی گرایی و اسلام در واقع اسلام، انتساب و وابستگی مردم به سرزمین، ملت و قبایل آن ها را تغییر نمی دهد زیرا این مسئله امری الهی است و هیچ راهی برای تغییر آن وجود ندارد، اسلام مخالف ملی گرایی نیست بلکه خود معرف به ملیت هاست و در چند جای قرآن نیز به وجود ملت ها اشاراتی داشته است.
اسلام تنها منکر این امر می شود که رابط گردآمدن و تجمع مردم، چیزی غیر از اسلام باشد. غیر از عقیده-ی صحیح در مورد خداوند، یعنی رابطه نه خونی باشد نه سرزمین و نه زبانی و نه مصالح مادی.
اسلام با آموزه های خود که کاملاً با فطرت سالم همخوانی دارد اعضای جامعه ی انسانی را مانند یک خانواده گرد هم آورد و افرادی را بر این اساس تربیت نمود که هنگام رسیدن به قدرت و پست و مقام در خدمت رسانی به ملت های مختلف شب را به روز دوختند.
اما جریان ملی گرایی و میهن پرستی، ولاء را منحصر در دایره ی ملیت یا سرزمین می نماید یعنی مثلاً یهودی و مسیحی و مشرک عرب را با مسلمان عرب در یک سطح قرار می دهد زیرا معیار ناسیونالیسم این را می طلبد! ولی دین اسلام این امر را رد می نماید. جهان اسلام در طول قرن ها است واحدی بود که در زیر پرچم توحید می زیست طوری که یک مسلمان از چین یا مراکش به بغداد یا شیراز می آمد در حالی که هیچ مدرکی به همراه نداشت که ملیت یا وطن وی را مشخص کند، با این وجود به هر سرزمینی که وارد می شد با استقبال برداران دینی خود روبرو می شد هر چند که زبان و رنگ پوست آنان با او فرق داشت زیرا اسلام تمام این موانع جاهلی را از سر راه برداشته بود.
فارسی 
