کتاب اندوه، اثر آنتون چخوف داستان مردی به نام ایونا پتاپف (سورچی پیر) است که پسرش را از دست داده و در اطرافش کسی را پیدا نمی‌کند تا با او درد دل کند. به هرکس روی می‌آورد تا با او از اندوه مرگ پسر جوانش بگوید، اما با سردی و بی‌اعتنایی روبه‌رو می‌شود. سرانجام ناچار می‌شود دل‌تنگ و رنجیده خاطر به اصطبل برود و با اسب پیرش درد دل کند.
کتاباندوه، اثرآنتون چخوفداستان مردی به نام ایونا پتاپف (سورچی پیر) است که پسرش را از دست داده و در اطرافش کسی را پیدا نمی کند تا با او درد دل کند. به هرکس روی می آورد تا با او از اندوه مرگ پسر جوانش بگوید، اما با سردی و بی اعتنایی روبه رو می شود. سرانجام ناچار می شود دل تنگ و رنجیده خاطر به اصطبل برود و با اسب پیرش درد دل کند.
آنتون چخوف (Anton Chekhov) در زمان حیاتش بیش از ۷۰۰ اثر ادبی آفرید. او را مهم ترین داستان کوتاه نویس برمی شمارند و بعد از شکسپیر بزرگ ترین نمایش نامه نویس جهان است.
در قسمتی از کتاب اندوه می خوانیم:
غروب است. ذرات درشت برف آب دار گرد فانوس هایی که تازه روشن شده، آهسته می چرخد و مانند پوشش نرم و نازک روی شیروانی ها و پشت اسبان و بر شانه و کلاه رهگذران می نشیند.
یوآن پوتاپوف درشکه چی، سراپایش سفید شده، چون شبحی به نظر می آید. او تا حدی که ممکن است انسانی تا شود، خم گشته و بی حرکت بالای درشکه نشسته است. شاید اگر تل برفی هم رویش بریزند باز هم واجب نداند برای ریختن برف ها خود را تکان دهد... اسب لاغرش هم سفید شده و بی حرکت ایستاده است. آرامش استخوان های درآمده و پاهای کشیده و نی مانندش او را به مادیانه ای مردنی خاکش شبیه ساخته است؛ ظاهراً او هم مانند صاحبش به فکر فرو رفته است. اصلاً چطور ممکن است اسبی را از پشت گاوآھن بردارند، از مزرعه و آن مناظر تیرهای که به آن عادت کرده است دور کنند و اینجا در این ازدحام و گردابی که پر از آتش های سحرانگیز و ھیاهوی خاموش ناشدنی است، یا میان این مردمی که پیوسته شتابان به اطراف می روند رها کنند و باز به فکر نرود!...
اکنون مدتی است که یوآن و اسبش از جا حرکت نکرده اند. پیش از ظهر از طویله درآمدند و هنوز مسافری پیدا نشده است. اما دیگر تاریکی شب شهر را فرا گرفته، رنگ پریدگی روشنایی فانوس ها به سرخی تندی مبدل شده است و رفته رفته بر ازدحام مردم در خیابان ها افزوده می شود.
فارسی 
