فروشگاه فایل وکتاب شیوا داک

شیوا داک تمام تلاش خود را فراهم کرده است که بتواند بهترین منابع الکترونیکی را با بهترین کیفیت و مناسب ترین قیمت در اختیار علاقه مندان قراردهد

با ما تماس بگیرید
  • آدرس:فروشگاه فایل وکتاب شیوا داک
  • تلفن:
  • فاکس:
  • ایمیل: info@shivaDoc.com
کتاب طنزهای بیات


کتاب طنزهای بیات به قلم حبیب الله کلانتری، مجموعه‌ای از مطالب طنز با مظمون‌های مختلف به رشته‌ی تحریر درآمده است.
0 محبوبیت با متوسط امتیاز 0


کتاب طنزهای بیات

نویسنده
مترجم
حجم
فرمت
تعداد صفحات
خوانایی
زبان
جلد

کتاب طنزهای بیات

کتاب طنزهای بیات به قلم حبیب الله کلانتری، مجموعه ای از مطالب طنز با مظمون های مختلف به رشته ی تحریر درآمده است.

در بخشی از کتاب طنزهای بیات می خوانیم:

بچه که بودیم، بزرگ ترها برای مان قصه می گفتند. آن وقت ها فکر می کردیم که چهار پنج نوع قصه بیشتر در دنیا وجود ندارد. قصه ی مَلِک جمشید و دیو، قصه ی حق نظر تنبل و خانه نشین، قصه ی شنگول و منگول و گرگ بدذات و قصه ی تریلی ای که وارد فرمانداری مرند شد. البته این آخری را بزرگ ترها برای همدیگر تعریف می کردند ولی چون زیاد تکرار می شد، ما هم آن را حفظ شده بودیم.

در عالم بچگی فکر می کردم فرمانداری جایی است که ساخته اند تا ماشین ها وارد آن شوند، با این تفاوت که در گاراژ ماشین ها از در وارد می شوند ولی در فرمانداری این کار را از طریق دیوار انجام می دهند. مثل آن تریلی که بعد از ورود همه جا را در هم کوبیده و بعد مثل یک ارباب رجوع مؤدب دقیقا پشت در اتاق خود فرماندار متوقف شده بود.

پنج ساله بودم که کوچ کردیم و به تهران رفتیم. در سال های بعد وقتی تابستان ها به این طرف ها می آمدیم، نشانه ی نزدیک شدن به شهر تابلوهای زیادی بود که هر دویست سیصد متر یکی نصب شده بود و رویش نوشته شده بود با دنده سنگین حرکت کنید. در طی این مدت، علاوه بر معنای فرمانداری، مفهوم آن تابلو ها را هم فهمیده بودم و می دانستم که در سرازیری های طولانی اگر راننده سرعت ماشین را مداوما با ترمز کاهش دهد، لنت ها داغ می کنند و ممکن است دیگر ترمز نگیرند و این مسئله در انتهای سرازیری که نقطه ورود به شهر است، بسیار خطرناک است. راه درست مخصوصا برای ماشین های سنگین در این سرازیری آن است که به جای ترمز با دنده ی سنگین سرعت شان را محدود کنند و برای همین آن همه تابلو هشدار نصب شده است.

خبر تصادفات هم همچنان هر از چند گاهی می رسید. حالا دیگر غالبا پمپ بنزین یا ساختمان های کنار میدان ورودی شهر هدف قرار می گرفت ولی بعضی از این ترمز بریده ها می توانستند در پرتو مهارت راننده از میدان عبور کنند و بعد در خیابان اصلی با سرعتی بیشتر به اهداف دیگری برخورد می کردند و مردمی بدشانس که در آن لحظه بی خبر از همه جا و هر یک به دلیلی در آن مکان بودند، به سرنوشتی یکسان دچار می شدند. در یکی از همین حوادث بود که احمد، جوان بینوای روستای ما که با وجود معلولیت ذهنی صبح ها خیابان های شهر را جارو می کرد و لقمه نانی در می آورد، به همراه افرادی دیگر که هیچوقت تعداد دقیق شان را نفهمیدیم، در حول و حوش گاراژ قدیمی تبریز از رنج زندگی آسوده شدند و افراد زیادتری با رنجی بیشتر در نتیجه مجروحیت و معلولیت ها به زندگی ادامه دادند.



محصولات مرتبط