فارسی -
0
سبد خرید
محصول تعداد 0 (ریال)جمع کل
چگونه تغذیه می تواند بهبود سلامت روانی ایجاد کند
چگونه تغذیه می تواند بهبود سلامت روانی ایجاد کند
چگونه تغذیه می تواند بهبود سلامت روانی ایجاد کند
چگونه تغذیه می تواند بهبود سلامت روانی ایجاد کند حداقل سه مکانیسم وجود دارد که می تواند باعث تغیه در بهبود سلامت روان شود.
1. تغییر رژیم غایی با ویتامین ها و مواد معدنی
کمبود مواد مغذی به خصوص برای زنان باردار و شیرده که بسیار آسیب پیر هستند، بسیار مهم و حیاتی است. زیرا نیازهای آنها در مقایسه با زنان غیرباردار به طور فراوانی افزایش می یابد و برآورد این نیازها ممکن است از طریق رژیم غذایی معمولی دشوار باشد.
به عنوان مثال، مواد مغی لازم در دوران بارداری رای مثلا ویتامین C و فولات 70 درصد و برای آهن 150% بیشتر است. یک تحقیق فزاینده نشان می دهد که ناکامی در لرآوردن این نیازهای تغذیه ای می تواند به عواقبی چون مشکلات مغزی منجر شود.
متاسفانه تایر تغیه بر عملکرد مغز تنها در شرایط کمبود مطالعه قرار گرفته است.
2. استفاده از مکمل های غذایی
استفاده از این داروها به خصوص در کشورهای در حال توسعه،، که کمبود مواد مغی فراوانی دارند رواج زیادی یافته است. در میان بیماران روان پزشکی که دارای اختلالات متابولیکی و سلامت روان هستند، به طرز چشمگیری کمبودمواد مغذی، مشکلات جذب مواد مغذی و خیره سازی نیازهای غایی به چشم می خورد.
این افراد ممکن است طبق استانداردهای سنتی در یک یا چند ماده مغی کمبود داشته باشند که تنها با دوزهای مناسب دارویی مکمل های غاییی قابل درمان است. حتی ممکن است بیماران افسرده به دلیل جهش خا یک آنزیم کلیدی که در متابولیسم اسید فولیک استاده می شود دچار نقصان باشند. افراد مبتلا به این جهش قبلا نشان داده اند که نیاز به اسید فولیک بالاتری دارند. گاهی ممکن است از بعضی مکمل های غایی به طور موثر برای بهبود خلق و خو و یا حتی جلوگیری از اختلالات خلقی در بیماران افسرده و در معرض خطر استفاده کنند.
3. استفاده از مواد مغذی مناسب جهت عملکرد مغز
که باعث افزایش اثر داروهای ضد افسردگی می شود. .ضعیت تغیه ای فرد اثربخشی درمان را تعیین می کند. دارو قادر به غلبه بر کمبودهای تغیه ای مغز نیست. بنابراین می تواند بی اثر و یا کمتر موثر باشد.
این تعامل بین وضعیت تغیه ای و اثربخشی درمان در پژوهش های اخیر نشان داده شده است. داده ها نشان می دهند که مکمل های اسید چرب غیر اشباع و اسید فولیک به طور مستقل برای درمان افراد مبتلا به افسردگی و مقاوم در برابر درمان بسیار مهم است.
اسیدهای چرب ضروری:
این مواد مغی نه تنها نقش قابل ملاحظه ای در حفظ تعادل و کارکرد مغز دارند، بلکه به عنوان مواد مغی مهم اهمیت حیاتی یافته است. اسیدهای چرب ضروری نمی توانند به صصورت سنتز درونی تولید شوند و باید از طریق رژیم غایی مصرف شوند و از لحاظ بیولوژیکی بیشتر برای سلامت روان و مغز هستند. مهمترین و تقریبا به طور انحصاری منابع غایی آنها ماهی و غاهای دریایی است (منابع اصلی اسیدهای چرب امگا 3). مصرف منظم ماهی و غذاهای دریایی با کاهش خطر افسردگی همراه است. روغن های گیاهی به عنوان مثال روغن کلزا اجزای ساختاری کلیدی غشاهای فسفولیپید در بافت های بدن و به ویژه در مغز را موجب می شوند و خطر بیماری عروق را کاهش می دهند.
متاسفانه با صنعتی شدن و پیشرفت تکنولوژی، کارخانه های تولید کننده روغن های گیاهی به یکباره رشد فزاینده ای را آغاز کردند. این روغن ها با استقبال فراوانی از جانب مردم مواجه شدند و راه برای تولید انبوه روغن های گیاهی هموار شد. روغن گیاهی به نسبت روغن های جامد و حیوانی مزایای فراوانی دارد، اما مرف مقادیر فراوانی از آن نیز مناسب نیست. اکثر روغن های گیاهی سرشار از اسید های چرب امگا 6 می باشند که این اسیدهای چرب با اسیدهای چرب امگا 3 رقابت می کنند و در نتیجه مصرف مقادیر زیادی از آنها میزان اسیدهای چرب امگا 3 را در بدن کاهش می دهد.
اسیدهای چرب امگا 6 پیش ساز ایکوزانوئیدها در بدن می باشند که واسطه های التهابی هستند و و روند التهاب بیماری های مفصلی (درد در ناحیه مفاصل زانو، کمر، گردن آرنج و ...) بیماری های قلبی عروقی، آسم دیابت و ... را افزایش می دهند.
نسبت مناسب امگا 6 به امگا 3:
در زمانهای بسیار قدیم نسبت امگا 6 به امگا در رزیم غایی به ورت 1 به 1 بوده است.
یعنی به ازای مصرف 1 گرم امگا 6 به میزان 1 گرم هم امگا 3 مصرف می شده است. در آن زمان هیچ یک از بیماری های التهابی مفصلی که اکنون شایع است همچنین زانودرد، کمردرد، سردرد یا بیماری های غیر واگیر چون دیابت، بیماری های قلبی عروقی، سرطان و ... شایع نبوده است.
در حقیقت نسبت مناسب امگا 6 به امگا 3 به میزان 3 به 1 یا به 1 هست که هم اکنون این نسبت در اکثر افراد به صورت 8 به 1 یا 10 به 1 و حتی در مواردی 20 به 1 یا 5 به 1 مشاهده شده است که این نسبت ها بسیار خطرناک و مضر می باشند.
مطالعات متعدد نشان می دهد که مصرف مقادیر فراوانی از امگا 6 باعث کاهش ذخیره اسیدهای چرب امگا 3 در بدن می شود. از طرفی مصرف اسیدهای چرب امگا 3 از تجمع اسیدهای چرب امگا 6 که فرایندهای التهابی را تشدید می کنند می کاهد.
فولات (اسید فوللیک) و ویتامین B12:
فولات و ویتامین B12 برای عملکرد طبیعی سیستم عصبی مرکزی ضروری هستند و ممکن است از طریق مکانیسم های مختلف تعدیل شود. فولات به عملکرد مناسب مغز کمک می کند. کمبود فولات و ویتامین B12 موجب افزایش بیماری های عروقی می شود. همچنین موجب غلظت کمتر گلبول قرمز خون افراد افسرده نسبت به افراد سالم می شود. پژوهش ها در زنان نشان داد که حدوث نقصان در یک آنزیم کلیدی در متابولیسم فولات یک عامل ابتلا به افسردگی است. بنابراین اثر متقابل ببین فولات و اثربخشی داروهای ضد افسردگی قابل توجه است. مطالعات متعدد نشان می دهد که وضعیت کمبود فولات پاسخ به داروهای ضدافسردگی را کاهش می دهد. بیماران افسرده با غلظتفولات کم، عدم پاسخ به یک دوره فلوکستین را داشته اند. در حالی که در میزان مناسب اسید فولیک، داروهای ضد افسردگی نتایح بهتری را خواهد داشت.
آنتی اکسیدان ها:
مغز مصرف کننده اصلی اکسیزن است. بنابراین، این بستر مهم برای اکسداسیون توسط گونه های اکسیژن است. آنتی اکسیدان ها به عنوان مکانیسم دفاع بدن در برابر استرس اکسیداتیو هستند، اما جالب توجه است که غلظت آنتی اکسیدانی مغز کم است. نشان داده شده است که مکمل های آنتی اکسیدان با دوز بالا موجب جلوگیری از پیشرفت آسیب عصبی و بیماری های عروقی می شود و بنابراین در پیشگیری یا درمان بیماری افسردگی موثر است.
ویتامین C (اسید اسکوربیک) یک آنتی اکسیدان قوی برای جلوگیری از استرس اکسیداتیو است.
ویتامین E به خانواده توکوفرول ها اشاره دارد که مهمترین انتی اکسیدان های محلول در چربی هستند. مردان و زنان مبتلا به افسردگی میزان ویتامین E کمتر از افراد سالم است و ارتباط معنی داری بین این ویتامین و مدت زمان افسردگی وجود دارد.
سلنیوم
سلنیوم نقش مهمی در عملکرد مغز دارد زیرا متابولیسم آن در مغز بسیار متفاوت از سایر اعضاست.
به طور خاص سلنیوم در بافت هایی نظیر عله، کلیه و کبد حفظ و نگهداری می شود. در واقع سلنیوم یک عنصر مهم جهت حفظ خلق و خو است. افرادی که از رژیم های عاری از سلنیوم استفاده می کنند علائم افسردگی و خصومت بیشتری نسبت به افرادی که از رزیم های غایی سلنیوم بیشتر می کنند، دارند. تغییرات کوچک به عملکرد تیروئید مورد نیاز است. تصور می شود که با کمبود سلنیوم متابولیسم هورمون تیروئید به خطر می افتد و می تواند اثرات تغییر وضعیت سلنیوم و افسردگی را کاهش دهد.
آهن
خستگی، تحریک پذیری ،بی حسی و عدم توانایی تمرکز، نشانه های کمبود اهن است. آزمایش ها تصادفی نشان داده است که در میان سنین باروری کمبود آهن سبب نقص در عملکرد شناختی مانند حافظه، یادگیری و تمرکز می شود. کمبود آهن با کم خونی با نمرات افسردگی بالاتر در میان زنان جوان و مصرف قر های ضد بارداری همراه است. تحقیقات اخیر نشان داد هاست که علائم افسردگی بیشتر در روز 8 پس از زایمان در میان زنان مبتلا به کم خونی گزارش ده است.
روی
پس از آهن، روی بیشترین غلظت را در مغز دارد. روی برای سنتز DNA و تثبیت غشای سلولی مورد نیاز است. برای ساختار و عملکرد پروتئین های تنظیم کننده، ساختاری و آنزیمی ضروری است. کمبود روی موجب آسیب به سیستم ایمنی می شود، که همچنین یک عامل ضروری در جلوگیری از بیماری افسردگی است.
میزان روی خون در افراد مبتلا به افسردگی در مقایسه با افراد سالم پایین تر است. هر چه این میزان کمتر باشد شدت بیماری بیشتر خواهد بود.
تاثیر ویتامین D بر افسردگی
به گزارش بهداشت نیوز ویتامین D که با نام ویتامین نور آفتاب هم شناخته می شود.
این ویتامین 80 درصد از نور آفتاب و تنها 20 درصد از مواد غایی جب بدن می شود. قرار گرفتن در نور خورشیدی برای این ویتامین در نظر گرفته شده است. ویتامین D دارای عملکردهای مهم و متعددی در بدن است: تقویت کننده D دارای عملکردهای مهم و متعددی در بدن است: تقویت کننده جب کلسیم حفظ تعادل کلسیم و فسفات در دن تقویت کننده رشد استخوان ها و سلول ها کاهش التهاب طبق گزارش ها و بررسی های انجام شده، حدود یک میلیارد نفر از مردم جهان به کمبود ویتامین D مبتلا هستند که واقعا رقم قایب توجه و نگران کننده ای محسوب می شود. متاسفانه، کمبود ویتامین D می تواند باعث شکل گیری علائم کوتاه مدت و عوارض طولانی مدت شود.